هوشیاری و عقلانیت مردم
در برابر حکومتی بی درایت!

بیش از یک سال از آغاز تحولات و "انقلاب"‌های منطقه می‌گذرد. جنبش‌هایی که از تونس آغاز شد و به مصر و یمن و بحرین و لیبی و سوریه کشید. پس از "انقلاب یاسمن" در تونس که به خلع بن علی از قدرت منجر شد مردم مصر نیز موفق شدند در یک روند نسبتا مسالمت آمیز حسنی مبارک را از قدرت برکنار سازند. در آن زمان گفته می‌شد که این قیام‌ها بشارت نمونه‌ای از انقلاب مسالمت آمیز، بدون ایدئولوژی و بدون رهبری را همچون یک الگوی نوین به بشریت ارائه می‌دهد. برخی‌ها حتی قیام‌ها و انقلاب‌های مردم منطقه را، همچون یک الگوی نوین، دربرابر انقلاب 57 ایران قرار می‌دادند که توانسته از خشونت و خونریزی اجتناب کند.
اکنون پس از گذشت یک سال بنظر می‌رسد درس قیام‌های مردم منطقه دگرگون شده است. مصر یک سال بی ثباتی و خشونت را پشت سر گذاشت. دیوان عالی مصر که بازمانده دوران مبارک است انتخابات مجلس را باطل اعلام کرد. انتخابات ریاست جمهوری زیر سایه نظامیان و رقابت با اخوان المسلمین قرار گرفت. از زمان سقوط مبارک صدها تن در تظاهرات و درگیری‌های مختلف با پلیس کشته شده اند و متاسفانه بنظر نمی رسد که این پایان ماجرا باشد.
اوضاع در دیگر کشورها بدتر از مصر شد. کار در یمن به درگیری‌های خشونت آمیز کشیده شد. دخالت عربستان در بحرین به سرکوب قیام مردم و کشتار صدها تن انجامید. سقوط قذافی در لیبی با دخالت نیروهای خارجی و با تلفاتی به مراتب وحشتناک تر انجام شد. پیامد این دخالت بصورت استقرار یک سلسله گروه‌های مسلح افراطی و سلفی در مرزهای لیبی و همسایگان آن از جمله مالی درامده که اکنون مشغول ویرانی بناهای تاریخی غیرمسلمانان مالی هستند. در سوریه جای انقلاب مردمی و تظاهرات مسالمت آمیز را درگیری‌های مسلحانه گروه‌های خارجی و استفاده از نارنجک و مسلسل و توپ و تانک و کشتار گرفته است. ... ادامه

پشت شعار ایران 200 میلیونی، فاجعه انسانی خوابیده
رهبر می خواهد زمانی برود
که چند میلیون را به کشتن داده باشد