تعمیق و گسترش جنبش اصلاحات در کشور ما، یک وظیفه ملی و مترقی، تا مرز یک وظیفه انقلابی است. کسانی که نگران بازگشت دوباره بازندگان انتخابات ریاست جمهوری 92 به قوه مجریه و هر نهادی هستند که از آن رانده شده اند، آنها که خواهان خاتمه حصر موسوی و کروبی و آزادی زندانیان سیاسی هستند و آنها که از جنگ و ویرانی و حتی تکرار یک قتل عام دیگر سیاسی در کشور وحشت دارند، بیش و پیش از بیان وحشت و هراس و نگرانی، باید فکری برای تعمیق و گسترش اصلاحات در کشور بکنند. یعنی چگونه دولت کنونی را که با رای مردم بر سر کار آمده یاری کنیم؟ و چگونه توطئه هائی را که علیه آن جریان یافته تا رای مردم فلج شود خنثی کنیم؟
در سالگرد انقلاب بهمن 1357 که حزب توده ایران سهمی فراموش نشدنی در آن داشت، می‌توان در باره آن سالها و آن گذشته سخن گفت و بموقع خود نیز باید گفت. نه تنها در سالگردها، بلکه در سر هر پیچ حادثه در ایران و در جمهوری اسلامی، باید گذشته را مرور کرد، اسناد جانفشانی توده‌ایها را در برابر دیدگان قرار داد و بویژه به نسل جوان کشور گفت که توده ایها برای انقلاب و برای دفاع از خاک میهن در برابر ارتش صدام حسین و برای تحکیم دستاوردهای انقلاب در سالهای نخست جمهوری اسلامی چگونه از جان خویش گذشتند. اما، حتی در این بازگشت به تاریخ نیز نباید از گفتن "سخن روز" غافل ماند. گذشته در خدمت امروز است و امروز است که فردا را می‌سازد. این شعار و مشی توده‌ای است!
برخاسته از همین نگاه و مشی است که معتقدیم باید از تعمیق و گسترش جنبش اصلاحات و راه‌‌های آن سخن گفت. سخنی توام با پیشنهاد و نه سخنی برای سخن گفتن و مطرح بودن!
برای پاسخگوئی به این وظیفه ملی، طبیعی است که هر حزب و سازمان و گروه و فردی مطابق نگاه و نگرش خود عمل می‌کند. آنچه ما درباره رای مردم در 24 خرداد 92 می‌گوئیم و خود نیز در آن سهیم بوده ایم، همان نگاه تاریخی حزب توده ایران به رویدادهاست. بویژه که تجربه 35 سال گذشته، حتی به مخالفان ما نیز نشان داد، نظرات و ارزیابی‌‌های حزب توده ایران نزدیک ترین ارزیابی‌‌ها و تحلیل‌‌ها نسبت به واقعیات جامعه ایران است.
ما اعتقاد داریم، تعمیق جنبش اصلاحات با گسترش آن پیوند ارگانیک و تنگاتنگ دارد. یعنی شعارها و خواست‌‌های جنبش اصلاحات هر اندازه به اعماق جامعه راه یابد، به همان اندازه بر گسترش جنبش افزوده می‌شود. جنبشی که در میهن ما جاری است، تنها در شعار "آزادی" و علیه "دیکتاتوری" نمی‌تواند و نباید خلاصه شود. این جنبش دارای خواست‌‌های عمیق اقتصادی است، چرا که کشور، نه تنها در بحران سیاسی و حکومتی، بلکه در یک بحران عمیق اقتصادی نیز غرق است. صف طویل دریافت سبد کالا که هفته گذشته در شهرهای کوچک و بزرگ .... ادامه