سرمقاله 786

حاکمیت نخواهد توانست گریبان

خود را از چنگال تغییرات رها کند

تعمیق و گسترش جنبش اصلاحات در کشور ما، که با فراز و نشیب هائی مانند جنبش سبز 88  و حتی شورش های بی رهبری سالهای 96 و 98  همراه بوده، همچنان یک وظیفه ملی و مترقی، تا مرز یک وظیفه انقلابی است. این جنبش، با در نظر داشت کارنامه 40 و چند ساله جمهوری اسلامی همچنان در پی بازگشت به صدر آرمان های انقلاب 57 است. حتی اگر این را با صراحت اعلام نکند خواسته ها و شعارهای آن در ماهیت خود، همان خواسته های انقلاب 57 است.

کسانی که نگران بازگشت دوباره بازندگان انتخابات ریاست جمهوری 92 به قوه مجریه و هر نهادی هستند که از آن رانده شده اند، آنها که پیشروی خزنده طرفداران اندیشه های حجتیه زیر لوای تشکل های گوناگونی مانند پایداری و مداحان، عماریون و ... هستند و آنها که از جنگ و ویرانی و حتی تکرار یک قتل عام دیگر سیاسی در کشور وحشت دارند، بیش و پیش از بیان وحشت و هراس و نگرانی، باید فکری برای تعمیق و گسترش اصلاحات در کشور بکنند. طبیعی است که این تلاش به مراتب دشوارتر از دادن یک اطلاعیه برای عقب نماندن از کاروان تحریم است.

در سر هر پیچ حادثه در ایران و در جمهوری اسلامی، باید گذشته را مرور کرد، آن را در برابر دیدگان قرار داد و نسل جوان و پس از انقلاب 57 کشور را هوشیار کرد. البته در این مرور گذشته نباید از گفتن "سخن روز" غافل ماند. گذشته در خدمت امروز است و امروز است که فردا را می‌سازد. این شعار و مشی توده‌ایهاست!

برخاسته از همین نگاه و مشی است که معتقدیم باید از تعمیق و گسترش جنبش اصلاحات و راه‌‌های آن سخن گفت. سخنی توام با پیشنهاد و نه سخنی برای سخن گفتن به امید مطرح شدن!.... ادامه

---------------------------------------------------------------------------------

چهره زشت زندگی در لبنان سبز و زیبا

اومانیته- ترجمه آذرنگ