مردم اصفهان باقی می ماند!

تظاهرات دراعتراض به مشکل آب و کم آبی در اصفهان و چند شهر دیگر مهمترین حادثه هفته ها و ماه های اخیر در ایران بود. اهمیت اعتراض های اصفهان هم در شهر و محل وقوع آنها بود، هم در ترکیب تظاهرکنندگان، هم در شکل اعتراض و هم در نوع و ماهیت خواسته ها و مطالبات مردم بود.

اصفهان شهریست که از جهات مختلف نمادین است. بعنوان مرکز گردشگری، با بناهای تاریخی و صنایع سنتی در ایران و جهان شناخته می شود. نمادین از این نظر نیز که مردم این شهر نقشی فعال در انقلاب 57 داشتند. نخستین شهری بود که در آن در سال 1357 حکومت نظامی اعلام شد. آیت الله منتظری که نزدیک به یک دهه قائم مقام رهبری کشور بود از این منطقه بود. در جریان جنگ، اصفهان و روستاهای اطراف آن سهم بالایی در شمار رزمندگان و جانباختگان و مجروحان را تشکیل می دادند. نتیجه اینکه شمار کثیری از اهالی اصفهان هم در میان فرماندهان و هم بویژه در بدنه سپاه حضور دارند که حداقل گروه اخیر بشدت تحت تاثیر اعتراض ها و خواسته های مردم این شهر و سرکوب آنها قرار خواهد گرفت و قطعا به شکاف های جدی درون سپاه و دستگاه های سرکوب خواهد انجامید.

نکته بعدی ترکیب شرکت کنندگان در اعتراض ها، یعنی کشاورزان و روستاییان و خواست آنها یعنی "آب" که حداقل نیاز آنهاست. این درحالیست که روستاییان را حکومت همیشه پایگاه خود معرفی می کرد و سعی میکند آنها را روبروی قشرهای شهری قرار دهد که گویا مرفه هستند. حتی می کوشد از بین آنها نیرو برای سرکوب جنبش های شهری جذب کند. اینجا برای نخستین بار بر روی بستر زاینده رود شهرنشینان و روستانشینان و کشاورزان اصفهان به هم پیوستند و جنبشی یکپارچه را بوجود آوردند که در تجربه و خاطره جمعی باقی خواهد ماند و پیامدهایی عمیق و درازمدت برجای خواهد گذاشت. پرده های میان حکومت و شهرنشینان سالهاست که دریده شده، پرده هایی هم اگر با روستاییان هنوز وجود داشت در اینجا پاره شد.... ادامه

پرویز شهریاری

دوم آذر در کرمان بدنیا آمد

اردیبهشت 91 در تهران در گذشت