پيش به سوی
مرحله نوين، پس از انتخابات
و بسيج مردم برای تحولات آينده

 

نتيجه انتخابات يکجا شده مجلس خبرگان، شوراها و مياندوره ای مجلس سرانجام اعلام شد. نتيجه ای که ترتيب دهندگان اين انتخابات اعلام کردند، قطعا واقعيات درون صندوق ها را نشان نداد، و اين در حالی است که اگر انتخاباتی آزاد و بدون دخالت های شورای نگهبان و حاکميت موجود در ايران برگزار شود، نتيجه آن به مراتب سهمگين تر از آن خواهد بود که در صندوق های همين انتخابات اخير بود و نتوانستند آن را اعلام کنند.
حضور وسيع مردم در پای صندوق های رای، که حاکميت آگاه از واقعيات آن، کوشيد آن را واژگونه جلوه داده و حمايت عمومی از نظام موجود تبليغ کند، حضوری بود عليه حاکميت کنونی و سياست هائی که در يکسال و نيم گذشته بنام "حاکميت يکدست" بر کشور تحميل شده است. حتی فراتر از آن، می توان اين حضور را نه تنها جبران غلفت های مهم در دو انتخابات شوراهای دوم و رياست جمهوری دوره نهم، بلکه بازگشت به سال های نخست اصلاحات در دوران محمد خاتمی دانست.
بدين ترتيب، بار ديگر آنچه در عمق جامعه ايران وجود دارد و آن، چيزی نيست جز خواست و فرياد خاموش دگرگونی جامعه و تغييرات بنيادی در ساختار سياسی حاکم، بصورت "رای" به صندوق ها ريخته شد. اين که چه کسی بيشتر و يا چه کسی کمتر رای آورد و يا در ليست ساختگی حاکميت پيش و يا پس از اين و يا آن فرد اعلام شد و يا به اين ليست تحميل شد ( در هر سه انتخاباتی که يکجا برگزارشد) اهميت دارد، اما اهميت آن در برابر واقعيت بزرگ تری که پيام اين انتخابات بود بمراتب کمتر است. مردم طی 10 سال گذشته، در مقاطع مختلف و هر بار به نوعی بانگ اصلاحات بنيادی بر می دارند و حاکميت مقاومت و مقابله می کند. حتی رای خوش بينانه مردم در انتخابات رياست جمهوری به شعارهای عوام گرايانه احمدی نژاد كه با انتقاد دائمی از مافيای قدرت تزئين می شد نيز حامل همين پيام بود، همچنان که طرد او در اين انتخابات، که بهمنی بود بر سر دولت و حاکميت يکدست نیز همين پيام را داشت.   ادامه

---------------------------------------------------------------------------------------------------

دو درک متفاوت از نقش اجتماعی نیروهای نظامی ك. رحمانی

ایران می تواند قدرت بزرگ منطقه شود ضرورت تغییرات سیاسی و اجتماعی در ایران امیرعلی لاهرودی – صدر فرقه دمکرات آذربایجان

-----------------------------------------------

افسانه ما - 32

روزهای سخت
جدال امید و نا امیدی
سروان غلامعباس فروتن

شعبان جعفری، فلسفی واعظ و آیت الله کاشانی، همه درکنار هم و در یکی از تکایای جنوب تهران در ماه محرم. این عکس مربوط به دورانی است که شعبان جعفری(بی مخ) با ته ریشی که داشت، جزو فدائیان اسلام و مریدان آیت الله کاشانی بود و چند گروه اوباش را برای حمله به متینگ های سیاسی دراختیار داشت. همه آنها یاوران کودتای دربار در 28 مرداد و شعبان و دار و دسته اش وردست تیمور بختیار شدند. جنایاتی که سروان غلامعباس فروتن در خاطرات خود از زندان کودتا می نویسد تنها گوشه ای از فجایع فراموش نشدنی آن کودتاست. کودتائی که بعدها ژنرال پینوشته در شیلی با کپی برداری از روی آن علیه دولت ملی و مردمی دکتر آلنده کودتا کرد. خاطرات سروان فروتن یک تراژدیست!