سرمقاله 948

سیاست ورشکسته عقب نشینی

در برابر  امریکا و اتحادیه اروپا

اتحادیه اروپا شرکت کشتیرانی ایران را به بهانه نقش آن در کمک به ارسال سلاح به روسیه تحریم کرد. قبلا نیز اروپا شرکت های هواپیمایی ایران را به همین عنوان تحریم کرده بود. این در حالیست که از یکسو این اتحادیه خود بیشترین کمک ها را به اوکراین در جنگ علیه روسیه انجام می دهد و از سوی دیگر ایران زیر تحریم عملی اروپا در دنباله روی از امریکاست. در واقع، هم سرنوشت برجام و هم نحوه مشارکت اروپا در جنگ نیابتی اوکراین علیه روسیه نشان داد که این اتحادیه دارای هیچگونه استقلالی از خود نیست و همه ادعاها درباره اینکه گویا اروپا و پول واحد یورو بعنوان ابزاری برای مقابله با برتری طلبی آمریکا طراحی شده دروغی بیش نبوده است.

تحریم جدید اروپا علیه ایران بیش از هرچیز نشانه ورشکستگی سیاست عقب نشینی مداوم دیپلماسی وزارت خارجه ایران دربرابر اروپا و غرب نیز هست. ایران بجای آنکه به صراحت از حق خود برای فروش سلاح یا کمک نظامی متقابل با دیگر کشورها و از جمله روسیه دفاع کند، سیاست بیهوده تکذیب و انکار را در پیش گرفته است. سیاستی که نتوانست مانع تحریم های قبلی شود و اکنون تکرار آن موجب جلوگیری از تحریم های بعدی هم نخواهد شد.

در این زمینه کافیست توجه کنیم که روش سیاسی و دیپلماتیک و برنامه ریزی ایران درست معکوس روش دولت روسیه است. با آنکه تحریم های دولت روسیه به مراتب سنگین تر از ایران است، ولی روسیه بجای تایید و تکذیب و درخواست برای پایان دادن به "تحریم های ظالمانه" بلافاصله مناسبات اقتصادی و سیاسی خود را با چین و کشورهای بریکس از جمله ایران تقویت کرد، اتحادیه اوراسیا را فعال کرد، مافیاهای سیاسی و اقتصادی را سرکوب و مهار کرد و سیاست جایگزینی واردات را در پیش گرفت، یعنی ایجاد صنایع داخلی برای تولید کالاهای قبلا وارداتی. مجموعه این اقدامات موجب شد که پس از یک دوره کوتاه شوک برآمده از تحریم ها که رشد اقتصادی روسیه را از مثبت ۳.۵ درصد به منفی ۱.۲ درصد رساند، تولید ناخالص داخلی روسیه با رشد ۷.۸ درصدی آن کشور را به مقام چهارم جهانی و بالاتر از ژاپن رساند. در همین زمان تحریم ها دستمزدهای واقعی در روسیه ۱۰ درصد افزایش یافته است که خود موجب رشد بازار داخلی و افزایش تولید صنعتی به میزان بیش از ۷ درصد شده است.....ادامه