روز 5 آذر، سردار نقدی رئیس سازمان بسیج، در نشست "مجمع عالی بسیج" سخنرانی کرد. وی گفت : "ما برای ایجاد بسیج دهها میلیونی وظیفه داریم. بیش از 10 ماه است که نامه ای با موضوع استفاده از ظرفیت بسیج در اقتصاد مقاومتی و به امضای فرمانده کل سپاه به رییس جمهور داده‌ایم و منتظر پاسخ مثبت هستیم. در جهت اقتصاد مقاومتی، بیش از 39 هزار واحد تولیدی تا پایان سال ایجاد می کنیم."

نقدی البته توضیح نداد چرا این 39 هزار واحد تولیدی را که بسیج می تواند ظرف سه ماه تا پایان سال ایجاد کند، در ظرف هشت سال دولت احمدی نژاد که همه امکانات کشور در اختیار سپاه و بسیج قرار گرفت ایجاد نکرد. ایجاد واحد تولیدی پیشکش، چرا بسیج با این همه "ظرفیت" برای نجات آن 14 هزار واحدی که مطابق آمار بانک مرکزی در این دوران تعطیل شدند کاری انجام نداد.

سخنان نقدی واکنش اکبرترکان معاون رئیس جمهور را بدنبال داشت که گفت: "اقتصاد مقاومتی مختص بسیج نیست و برای همه کشور است و نمی شود اداره وزارت خانه ها را دست بسیج و آقای نقدی داد. ... وزارتخانه ها وزیر دارند و مدیران آن مسئولند و باید به مجلس پاسخگو باشند."

در ادامه حسن روحانی رئیس جمهور نیز در سمینار فساد گفت: «اگر اطلاعات، تفنگ، پول و سرمایه و سایت همه در یک نهاد جمع شود، حتی اگر ابوذر و سلمان هم وجود داشته باشد، فاسد می‌شود." که بنوعی پاسخ غیرمستقیم به درخواست فرمانده سپاه و بسیج نیز بود.

در این  اظهارات چندین نکته مهم دیده می شود:

1- نکته اول آشکار شدن جدال پشت صحنه است که سردار نقدی آن را رو کرد و دولت هم بدرستی

بطور علنی جواب آن را داد. معلوم شد که دولت روحانی حاضر به ادامه سیاست های دولت احمدی نژاد در واگذاری و دخالت دادن سپاه و بسیج در طرح های اقتصادی نیست و لااقل طی ده ماه گذشته بسیج و سپاه بر روی دولت از این جهت فشار آورده اند.

2- بخشی از دلایل مخالفت سپاه و بسیج و سایت ها و ارگان های آنان نظیر خبرگزاری فارس و روزنامه جوان و روزنامه کیهان همسو با مخالفان دولت در مجلس با سیاست آشتی و تفاهم ملی دولت روحانی و انتقاد از وزرای آن نیز در اینجا آشکار می شود. در واقع آنان با کارشکنی در برابر دولت روحانی نارضایتی خود را از برنامه کنار گذاشتن سپاه از اقتصاد به نمایش می گذارند.  یعنی سیاست آشتی جایی را برای دخالت سپاه در اقتصاد باقی نمی گذارد.

3 - درک سپاه از اقتصاد مقاومتی، برخلاف آنچه حتی خود رهبر هم می گوید، یک سلسله تدابیر موقت برای عبور از بحران نیست، بلکه وسیله ای است برای تداوم بحران و سپردن اقتصاد به دست سپاه است. در برابر سیاست آشتی ملی در داخل و تفاهم در خارج، سپاه و نظامیان توهم تولید بمب اتم و اقتصاد مقاومتی را بعنوان "راه حل" ارائه می دهند. در این شرایط اقتصاد مقاومتی همان رویه دیگر به اصطلاح "دور زدن تحریم ها"ست که در جریان آن بزرگترین فسادها در ایران روی داد. آنچه در گذشته زیر پوشش دور زدن تحریم ها انجام شد اکنون سپاه و بسیج می کوشند آن را زیر پوشش اقتصاد مقاومتی انجام دهند. 

4 - در پاسخ اکبر ترکان بطور غیرمستقیم به پاسخگو نبودن سپاه و بسیج اشاره می کند. اینکه وزارتخانه ها وزیر دارند و در برابر مجلس پاسخگو هستند ولی سردار نقدی در برابر چه کسی پاسخگوست؟ از اینجاست که نکته دیگر سخنان روحانی درباره ضرورت نظارت بر رهبری روشن می شود که در واقع بیش از آنکه به معنای نظارت بر شخص رهبر باشد، نظارت بر ارگان های زیر نظر وی از جمله سپاه و بسیج است. مجلس خبرگان اکنون بر سر دوراهی است که یا باید خود به زیر نظارت سپاه رفته و چکمه های فرمانده های آنان را برق بیاندازد یا سپاه را زیر نظارت خود بگیرد. انتخابات آینده مجلس خبرگان در زیر سایه این دوراهی برگزار می شود.

5 - سردار نقدی از ایجاد بسیج دهها میلیونی سخن می گوید. این ادامه همان خیالاتی است که پیش از او سردار ذوالقدر فرمانده وقت بسیج ادعایش را داشت و شمار بسیج را به 20 میلیون و40 میلیون و حتی بیشتر از جمعیت ایران تخمین می زد. انتخابات 88 و جنبش سبز همه آن خیالات را بر هم زد. معلوم شد که بسیج نه تنها دهها میلیون نیرو ندارد بلکه تا حدی ضعیف است که باید از اینسو و آنسو نیرو جمع کرد آن هم برای مقابله با جوانان بی دفاع و بی سلاح. سیاست ایجاد بسیج میلیونی پس از جنبش سبز برای همیشه شکست خورده است و این چیزی است که امثال نقدی هنوز حاضر به پذیرش آن نیستند و در واقع پذیرش آن به نفعشان نیست.

5- نقدی از ایجاد 39 هزار واحد تولیدی در ظرف سه ماه سخن می گوید. در واقع آن واحدهای تولیدی که امثال نقدی و فرماندهان سپاه در نظر دارند یک سلسله بنگاه های اقتصادی است که بر اساس اصول سلسله مراتب نظامی بر گرفته از الگوی رژیم های فاشیستی سازماندهی شده است. در این واحدها کارگر و مهندس و تکنیسین و کارفرما وجود ندارد، بلکه همه سرباز یا بقول آقایان "بسیجی" و تابع سلسله مراتب هستند. جای حقوق کارگری و سندیکا و شورا را اطاعت از مافوق می گیرد. آنها بر روی بحران اقتصادی و فقر و فلاکت عمومی برای سربازگیری در این واحدها حساب می کنند. در واقع فرماندهان سپاه می خواهند از بحران اقتصادی که خود در بوجود آوردن ان نقش درجه اول را دارند بهره گیرد تا یک اقتصاد نظامی را به کشور تحمیل کنند.

6 – این اقتصاد نظامی نیاز به سیاست داخلی و خارجی نظامی و فرهنگ و اجتماع نظامی شده دارد. در اینجاست که آن جدال و نبرد بنیادین و تعیین کننده ای که امروز در جامعه ایران جریان دارد و تبادل سخنان چند هفته اخیر نماد آن است خود را نشان می دهد. دو گرایش عینی از درون مجموعه تحولات اجتماعی و اقتصادی و سیاسی سال های پس از انقلاب بیرون زده است.

یک گرایش عبارتست از کوشش برای نظامی کردن اقتصاد و سیاست و فرهنگ و اجتماع که لازمه آن ایجاد بحران و ماجراجویی در روابط داخلی و خارجی، بستن فضای سیاسی و مطبوعاتی، از میان بردن رقابت های سیاسی و محدود کردن آزادی های مدنی و اجتماعی است. گرایش دوم عبارتست از کوشش برای حفظ فضای سیاسی و پذیرش قواعد رقابت و در واقع اصول جمهوریت است که لازمه آن امروز تنش زدایی و بحران زدایی از روابط داخلی و خارجی، باز کردن فضای سیاسی و مطبوعاتی، حفظ نهاد انتخابات و رای مردم و گسترش رعایت حقوق و آزادی های مدنی است. همه آنچه در ایران می گذرد درون این نبرد قابل درک است.

آینده، همانند امروز، صحنه نبرد میان این دو گرایش است، نبردی که سرنوشت جامعه ما را تعیین خواهد کرد.