سرمقاله 687

پیوند مردم با یکدیگر

ربطی به حکومت ها ندارد

رهبر جمهوری اسلامی این هفته در یک سخنرانی از همیاری ملی و حضور مردمی برای کمک به سیلزدگان ستایش کرد و آن را با همیاری دوران جنگ مقایسه کرد. همین مقایسه نشان داد که در واقع درد اصلی کجاست زیرا فاجعه سونامی سیل نوروزی بیش از هر چیز ناکارآمدی حکومت در برابر یک حمله خارجی٬ ضعف تحرک نیروهای نظامی٬ درگیرشدن امکانات این نیروها در امور مالی و تجاری و اقتصادی٬ ناتوانی حکومت از تکیه به مردم٬ ترس از حضور نهادهای مستقل و غیرحکومتی در یک بسیج ملی و در یک کلام و مهمتر از هرچیز وحشت حکومت از حضور و بسیج مردم را نشان داد.

اگر رهبر از همیاری مردم ستایش می کند درست برای همین است که بر این ضعف اشکار شده و بر این وحشت حکومتی از تکیه بر مردم سرپوش بگذارد. در واقع همیاری مردم در این سیل کاملا با همیاری مردم در دوران جنگ متفاوت بود. در آن زمان حکومت از تکیه به مردم و حتی مسلح کردن آنها وحشت نداشت. در آن دوران سپاهی و بسیجی مدیر تجارتخانه و وارد کننده و صادرکننده نبودند بلکه در جبهه بودند. امام جمعه‌ها کسانی از نوع خاتمی و صدوقی و طاهری و منتظری و مدنی و کسانی بودند که مردم آنها را قبول داشتند. دولت میرحسین موسوی تمام کوشش خود را گذاشته بود که فشار جنگ بر روی مردم فرودست وارد نشود و در حد ممکن مانع از مانوور تجمل و جلوه گری فقر و فلاکت در کنار ثروت در جامعه شود. امروز دیگر نه سپاه در جبهه است که مردم با آن همدردی داشته باشند٬ نه امام جمعه‌های حکومتی کمترین اعتباری میان ملت دارند٬ نه روحانیت وجهه‌‌ای دارد٬ نه حکومت به مردم اعتماد دارد و نه مردم به حکومت. هیچکدام از نشانه‌های همیاری و بسیج ملی در جریان جنگ عراق با ایران در وضع کنونی مشاهده نمی شود که همه چیز عکس و وارونه آن دوران است.

آنچه در جریان مقابله با سیل روی داد همت ملی مردم ایران بود که در همه شرایط خطیر تاریخی خود را نشان داده است. نمونه آن را در زمان شاه و در زلزله بوێین زهرا داشتیم که تختی پیشقدم شد و رژیم وقت هم مثل امروز جلوی آن را گرفت. بنابراین همیاری و همت مردم چیز جدید نیست و ربطی به حکومت ندارد... ادامه

---------------------------------------------------------------------------------

تحقیر تولید کننده و تکریم غارتگر

"احسان طبری"

شعبان بی مخ-3

هویدا به من گفت:

یک مشتت بزنم، بخوری زمین؟