سرمقاله 815

بنام دفاع از انقلاب 57

در برابر حکومت باید ایستاد!

در شرایطی که بحران سراسر کشور را فرا گرفته و کوس رسوایی حکومتی که از نظر مردم به حکومت غارت و فساد و اختلاس و دروغ تبدیل شده بر سر هر چهار راهی جار زده شده، رهبران حکومت از "انقلاب" و انقلابی بودن سخن می گویند و دولت ابراهیم رئیسی را "دولت انقلابی"‌معرفی میکنند که بیشتر موجب تمسخر است. ولی در پشت این ادعای انقلابی بودن هم خراب کردن و بی اعتبار کردن اندیشه انقلاب نهفته است و هم بازتاب نگرانی حکومت از جنبش تغییرات در ایران است. در این جنبش همانطور که تظاهرات کشاورزان و مردم اصفهان نشان داد همچنان شعارها، آرمان‌ها، شیوه‌ها و ظرفیت‌های انقلاب 57 نهفته است و می تواند بسیجگر باشد. بنابراین، هدف از تاکید بر انقلابی بودن دولت رییسی آن است که با غصب نام انقلاب و انجام همه نامردمی‌ها بنام "انقلاب" مردم را از تکرار، پافشاری بر آرمان‌های انقلاب 57 و توسل به شیوه ها و روش ها و تجربیات انقلاب جدا کرده و دفاع از انقلاب را دفاع از حکومت وانمود کند. در این شرایط هرکس که از انقلاب سخن بگوید یعنی طرفدار حکومت کنونی است. بدین شکل تصور و گمان می کنند هم حکومت نوعی مشروعیت به حساب انقلاب 57 پیدا می کند و هم مردم از خیر هر انقلاب و تغییری می گذرند. اشتباه است اگر فکر کنیم این تبلیغات کلا بی نتیجه بوده است، چنانکه می بینیم گروه هایی از مردم و بویژه جوانان که تنها ویترین هایی از گذشته برایشان به نمایش در می آید به دوران شاه همچون یک دوران طلایی می نگرند که نمود آن را در برخی شعارهای تظاهرات دیماه سال 96 دیدیم. برخی دیگر نیز بنام آنکه نتیجه آن انقلاب پیشین همین حکومت کنونی است مردم را از هر گونه مبارزه برای تغییر و تحول می ترسانند.

ولی از سوی دیگر این روش حکومتی و ادعای انقلابیگری، تضادها و دشواری‌های خود را برای حکومت نیز در بر دارد. بزرگترین تضاد آنجاست که در جامعه ایران می توان همچنان از انقلاب سخن گفت و این به هیچوجه کم اهمیت نیست. همین امروز هم بسیاری از کسانی که در اعتراضات و اعتصابات شرکت می کنند یکی از استدلالهایشان در برابر حکومت به درستی و با قدرت همین است که "این ما بودیم که انقلاب کردیم". و این سخن روزبروز با افزایش مشارکت زحمتکش ترین قشرهای اجتماعی در جنبش ها و اعتراض ها فراگیرتر می شود.... ادامه