|
سرمقاله 916
دو گزینه
انتخابات
مشارکت اندک - مجلس کارشکن
انتخابات مجلس می رود که در فضایی سرد و یخزده
حداقل در شهرهای بزرگ برگزار شود. بخش مهمی از
این فضا به وضع کنونی مجلس و اوضاع عمومی کشور
باز می گردد. امروز دلایل برگزاری انتخابات
مجلس به شکل رقابت حداقلی در سال ۱۳۹۸ و ریاست
جمهوری ۱۴۰۲ به میزان زیادی مشخص شده است.
رهبری ایران که در جریان اطلاعات پشت پرده
قرار داشت و آگاه از اینکه بزودی جنگ های
بزرگی در سطح جهانی شکل خواهد گرفت، می خواست
مجلس و دولتی مطیع و همسو را سرهم کند تا
بتواند از این دوران بطور یکپارچه و منسجم و
بدون مزاحمت ها و کارشکنی های سیاسی عبور
کند.
واقعیت آن است که در شرایط شکافی که میان دولت
و حکومت در طی دهه های گذشته بوجود آمده بود
اگر انتخابات به آن شکل برگزار نمی شد و مجلس
و دولتی همسو با سیاست خارجی نگاه به شرق و
غیرکارشکن دربرابر نیروهای نظامی کشور وجود
نداشت معلوم نبود ما اکنون در چه وضع پیچیده و
خطرناکی قرار داشتیم. سیاست منتقدینی که دست و
پول اتاق بازرگانی و دهها رسانه داخلی و خارجی
در پشت آنهاست و طرفدار ناتو و اسرائیل هستند
بی گمان ایران را به کانون نزاع داخلی میان
طرفداران جبهه مقاومت با حامیان غرب می کشاند
و به پایگاه جنگ با روسیه و ستیز اقتصادی با
چین، و تبدیل شدن به چرخ پنجم جبهه ناتو و
آمریکا تبدیل می کند. جبهه ای که در همه جهان
با مقاومت سنگین روبروست و در حال شکست خوردن
و عقب نشینی است. این سیاست که تحت عنوان
اجتناب از کشاندن ایران به جنگ مطرح می شد و
می شود بی آینده و مرگبار بوده و هست و ایران
را در معرض کشیده شدن به خطر سهمگین ترین جنگ
ها قرار می داد و می دهد.
بنابراین مسئله بیش از آنکه این باشد که چرا
انتخابات پیشین آنگونه برگزار شد؟ آن است که
این مجلس چهار سال و دولت دو سال فرصت داشتند
تا شرایط را تغییر دهند. اگر در این چند سال
مجلس و دولت مسیر درستی را پیش می رفتند می
توانستند فضای اقتصادی و اجتماعی را بهبود
دهند و پشتیبانی مردم را جلب کنند و دیگر لازم
نبود برای جلوگیری از پیروزی آن سیاستی که
امنیت ملی ایران را به خطر خواهد انداخت
دوباره دست به کار مهندسی انتخابات یا دادن
امتیازات شد....
ادامه |
