|
سرمقاله 895
عضویت ایران در بریکس
برای چه کسانی بهت آور شد؟
هفته گذشته اعلام شد که ایران و پنج کشور دیگر
به عضویت بریکس پذیرفته شده اند. بریکس اکنون
اتحادیه ای است که ۳۲ درصد تولید ناخالص جهانی
را در اختیار دارد و از کشورهای گروه ۷ یعنی
آمریکا و ژاپن و پنج کشور اروپایی که ۲۹ درصد
این تولید را در اختیار دارند پیشی گرفته است.
جالب اینجاست که این نسبت در سال ۱۹۹۵ بصورت
۱۷ به ۴۵ بسود گروه ۷ بود. یعنی بریکس در طی
کمتر از سی سال ۱۵ درصد رشد و گروه ۷ حدود ۱۶
درصد سقوط کرده است. این روند در آینده با
شتاب بیشتری پیش خواهد رفت زیرا دنیای غرب
حداقل از سال ۲۰۰۸ وارد مرحله افول خود شده که
با ادامه جنگ در اوکراین سرعت بیشتری هم خواهد
گرفت.
خبر گسترش بریکس و پذیرفتن ایران به این
اتحادیه در حال رشد جهانی آنچنان غیرمنتظره
بود که هم در داخل ایران و هم در جهان نوعی
شوک ایجاد کرد. در داخل ایران کسانی بودند مثل
حمید ابوطالبی مشاور رئیس جمهور سابق که چند
ساعت پیش از اعلام عضویت ایران در بریکس با
این ادعا که چین به اجماع جهانی علیه ایران
پیوسته پیش بینی کرده بود که ایران به این
زودی ها به عضویت بریکس در نخواهد آمد.
شوک خبر ورود ایران به بریکس برای اتاق
بازرگانی هم تکان دهنده بود. روزنامه دنیای
اقتصاد بعنوان خط دهنده رسانه های داخلی که
دستشان برای هزینه ها و امکانات جانبی در جیب
این اتاق است اعلام کرد که بدون بازگشت ایران
به برجام عضویت آن در بریکس فایده ای نخواهد
داشت. البته ارگان رسانه ای اتاق بازرگانی
توضیح نداد که این امریکاست که باید به برجام
باز گردد نه ایران. هدف این است که گناه برهم
خوردن برجام از دولت آمریکا سلب و به گردن
"آمریکا ستیزی" خیالی ایران انداخته شود. نکته
اینجاست که در حالیکه در دو سال اخیر ایران به
عضویت پیمان های شانگهای، اوراسیا و اکنون
بریکس درامده و روابط آن با همسایگانش در حال
بهبود است، غربگرایان ایرانی همچنان از
"انزوای جهانی" ایران سخن می گویند. گویا جهان
برای آنها در آمریکا خلاصه می شود.
مشکل اتاق بازرگانی با شانگهای و بریکس و
ارواسیا دراینجاست که علاوه بر آنکه نگاه به
شرق و آسیا و آمریکای لاتین و افریقا اصولا
جهان غیرغربی برای آنها تحمل ناپذیر است،
چارچوب مبادلات با این کشورها هم قرار است با
ارزهای ملی یا به شکل تهاتر میان صادرات و
واردات انجام شود. در اینصورت جای گردانندگان
اتاق بازرگانی و الیگارش های ایرانی در این
مبادلات کجا خواهد بود؟ ضمن اینکه ارزهای ملی
را که نمی شود از کشور خارج کرد و در بانک های
کانادا و آمریکا و اروپا گذاشت. بنابراین
دشمنی آنها با بریکس ریشه دارتر از آن چیزیست
که گمان می شود. ..ادامه |
